Sizin Çay Hikayeniz Hangisi?
İlk çayınızı nerde içtiğinizi hatırlıyor musunuz? Bir kahvaltı masasında, bir çay bahçesinde ya da misafirlikte size ikram edilen kekin yanında… Sizin çay hikayenizin başlangıcı hangisi bilmiyoruz ama bildiğimiz bir şey var; o da çayın hayatımızdaki yeri hep çok taze, hep çok sıcak...
“Bugün Yeni Bir Gün” Çayı
Sabah uyandığınızda evin içini saran taze demlenmiş çayın kokusu, güne başlarken bize güç verir. Kahvaltıda ne pişerse pişsin yanında çayı vardır. “Hadi artık uyan, bugün yeni bir gün” çayıdır. Her yeni güne taptaze demlenmiş çayla, umutla başlarız.
Yorgunluk Çayı
Öğrenciysek çalan kapının ardında annemizin getirdiği, çalışıyorsak iş arkadaşınızın masanıza bıraktığı bir fincan çay, çölde su bulmuş kadar sevindirir bizi. Ne kadar yorulduğumuzu bile fark etmediğimiz bir anda karşımıza çıkmıştır. Hani bir yudum alıp “şimdi kendime geldim” deriz ya işte o, halk arasında “yorgunluk çayı”dır. Yeniden bizi canlandırıp ayağa kaldıran, gün içerisinde zindelik ve enerji veren çay.
Çaylar Şirketten
Uzun ya da kısa fark etmez. Bir yola çıktıysak eğer bir “çay molası” verilir. Adından da anlaşılacağı gibi bu küçük ihtiyaç molalarında çay içilir. Belki de dünyanın hiçbir yerinde yoktur, çay ikramımızdır ifadesi. Bir lokantada, uçakta, otobüste bile misafirperverliğin, ikram etmenin simgesidir: Çay.
“Hadi Bir Çay Demle, İçelim” Çayı
Hani biriyle arkadaşlığınız ne durumda diye sorulunca “çat kapı gidebileceğim biri” denir, işte o dostluğun tanımıdır bizim için. Arkadaşınızın sesi telefonda kötü gelince “sen çayı demle, hemen geliyorum” denir. Çay bahanedir, işte ona dertleşme çayı deriz. Sallama değildir, demlidir. Kaç bardak içildiği sayılmaz, muhabbetin ağırlığına göre yeniden demlenir çaylar.
“Ailece Toplanma” Çayı
Çay, birlikteliktir. İşler bitmiş, herkes eve dönmüş, kimi odasına çekilmiş kimi televizyon izlerken bir araya toplanma zamanıdır akşam çayları. İster çay saati deyin isterseniz de “ailece toplanma” çayı. İsmi ne olursa olsun günün yorgunluğu; birlikte içilen çaylarla, kuruyemişlerle, küçük atıştırmalıklarla geride kalır.
Keyif Çayı
Evde ya da işte tüm işleri bitirip bir köşeye çekildiğinizde kendinizi ödüllendirmek için yapılan çaydır. Özenle hazırlanıp bir kitap ya da film eşliğinde afiyetle içilen keyifli zamanların çayıdır.
Kışın İçinizi Isıtan Yazın Harareti Alan Çay
Dünyada en çok siyah çay tüketen ülkelerin başında yer alıyoruz. Bunun nedeni çay bizim için saati olan bir içecek olmadığı gibi mevsimsel de değil. Kışın nasıl içimizi ısıtıyorsa derdimize derman oluyorsa yazın da sıcak havaya karşı hararetimizi alıp, bizi yalnız bırakmıyor. Yaz kış fark etmeden, çayımızı sıcak ve ince belli bardakta içeriz.
Çayın Mutlulukla Bir Alakası Olmalı
Şair diyor ya “kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı” diye. Çayın da mutlu anlarımızda yeri tartışılmaz. Kalabalık aile toplantılarında, düğün, bayram sofralarında elden ele büyükten küçüğe doğru uzanan bardaklarla taşınır mutluluk. Sıra sıra dizilmiş bardaklarla, bir demlik
çayla, hayatı paylaşırız.
Davetlerin Resmi İçeceği
Eskilerimizin bize öğrettiği gibi davet geri çevrilmez. Hele ki çaya ya da çorbaya davet ediliyorsak hiç kaçmaz. Birini davet ederken “Bi çay içmeye buyrun” deriz. Bu da çayı resmi davet içeceğimiz yapar. Üstelik çaya davet samimiyettir; yemekten önce ya da sonra her daim “buyur gel” demektir.